Februari update

Het wekelijkse ritme is er een beetje uit, maar het is weer tijd voor een korte update! Voor zover het hier mogelijk is was afgelopen week zowat de meest rustige week tot nu toe. Ik moet zelfs alweer diep nadenken om te bedenken wat ik eigenlijk heb gedaan. Ik zit op school inmiddels in level 4. Weer een stukje moeilijker, er wordt eigenlijk alleen nog maar in het Chinees les gegeven. Dat klinkt wel leuk natuurlijk, en ik kan het allemaal ook wel volgen! Maar als je dan op straat een gesprekje hebt met iemand begrijp ik er de helft weer niet van. Volgens mij spreken die Chinezen gewoon niet duidelijk genoeg… Maar we hebben nog een paar maand over om dat te verbeteren.
We zijn deze donderdag naar de Peking Opera geweest. Misschien hebben jullie daar wel eens van gehoord. Het is in ieder geval zeer beroemd binnen China en heel speciaal. Ik snap het eigenlijk nog steeds niet helemaal, er wordt gezegd dat in de traditionele versie een man als vrouw speelt en andersom. Maar volgens mij was dat niet zo bij de versie die wij hebben gezien… Maarja, het verschil is behoorlijk moeilijk te zien met de witgeschminkte gezichten en traditionele kleding. Over de opera zelf kan ik behoorlijk kort zijn; het was een leuke eenmalige ervaring. Het is uniek en mooi om een keer te zien. Het verhaal ontwikkeld zich echter ontzettend traag, het is zowat de hele tijd hetzelfde en het is niet echt te volgen. Het eerste kwartier is het heel leuk, maar daarna wil het niet echt vlotten. De Peking opera die wij bezocht hebben was echter nog wel met ondertiteling. Op een scherm naast het podium was in het Chinees en Engels te volgen waar het over ging, dat was wel handig! Wat nog wel grappig is dat we een beetje de Chinese ondertiteling probeerden te volgen maar we er nu nog steeds niet over uit zijn of we het van links naar rechts, of van rechts naar links moesten lezen… Zo goed is ons Chinees dus! De zaal was trouwens bijna helemaal leeg, het was ons groepje en misschien nog twintig Chinezen. De prijs voor het ticket was bovendien wel behoorlijk hoog, volgens mij hebben we al die lege stoelen ook betaald… Ach, hebben we dat ook eens meegemaakt!
Zaterdag was het tijd voor een westerse lekkernij, chocolade! Ze willen in China chocola promoten omdat het hier niet zoveel gegeten wordt. Er was een chocolade park gebouwd vlakbij het Olympisch stadion. Het was een prijzige entree, maar na een aantal maanden smachtten we allemaal wel naar goeie chocola! Nou, we zijn wel behoorlijk op de proef gesteld. Overal om je heen waren de mooiste creaties geheel van chocola gemaakt en het rook er overheerlijk, maar proeven, ho maar… Ons verlangen naar echte chocolade is dus wel aardig toegenomen deze dag.
Zondag was het Lantarenfestival, wat altijd vijftien dagen na het nieuwe jaar komt, oftewel de eerste volle maan. Waar het de afgelopen week een stuk warmer was geweest was het vandaag ineens weer gaan sneeuwen! Wel een prachtig gezicht dus ’s avonds, tussen de sneeuwvlokken en verlichte straten werd weer ontzettend veel vuurwerk afgestoken. De afgelopen twee weken wordt hier dagelijks vuurwerk afgestoken, en gisteren was dus de laatste officiële dag. Veel lantarens hebben we echter niet gezien. Het schijnt dat dat meer buiten Beijing gebeurd, met het oplaten van de kaarsjes in ballonnen. Op de terugweg naar de metro waren er zoveel mensen dat we bijna een half uur buiten in de sneeuw mochten staan wachten voor we naar binnen konden. Dat werd op den duur wel wat frisjes, maar we waren ook niet echt voorbereid op nog weer sneeuw in Beijing! Maar zo erg is het niet, we moesten namelijk de Nederlandse winter nog wel even overtreffen, nu hebben wij sneeuw gehad van 1 november tot 1 maart. Zo zie je maar weer, in China is alles beter…
Dan nog even over komende week: Er staat weer een bijzondere trip op het programma! Met drie vrienden ga ik een week te ‘backpacken’ naar Guilin in het zuiden van China. We vertrekken dinsdag 9 maart en komen terug op de volgende zondag. We gaan trouwens met het vliegtuig, hier voor mij ondertussen een normale vorm van vervoer. Maar wat wil je ook als het met de trein 23 uur duurt en met het vliegtuig maar twee en een half! Dat scheelt je toch weer een dag op een weekje vakantie. En het prijsverschil is ook niet dusdanig. Goed, naar Guilin dus. Vlakbij Guilin ligt het dorpje wat verkozen is tot mooiste dorp van China en daar gaan we waarschijnlijk de meeste tijd doorbrengen. Dit gebied staat bekend om het ideale weer (momenteel 25 graden), de vele ronde bergen en de rivieren ertussendoor. Je kunt er mountainbiken, rotsklimmen, raften en hopelijk als hoogtepunt een ballonvaart doen! Maar door een ongeluk met vier Nederlanders afgelopen oktober is niet bekend of dit nog wel gedaan wordt… Dit wordt dus mijn laatste stukje voor de trip. De volgende keer wordt dus ergens halverwege Maart met ook weer eens een foto-update.

Oant Sjen!