Beijing-Xian-Shanghai

Zes dagen, 40 uur treinreizen, drie steden. Dat is een korte samenvatting van mijn rondreis afgelopen week. Het was een vermoeiende trip maar zeker een geweldige ervaring. Ik ben natuurlijk begonnen in Beijing. Donderdagavond 6 uur vertok mijn trein richting Xian, de stad die beroemd is vanwege het terracottaleger, waar we de volgende dag om 8 uur ’s ochtends zouden aankomen en ik twee dagen zou blijven. Treinreizen in China is al een ervaring opzich, en alleen daarvoor zou ik het zo weer doen. Ik was de enige buitenlander tussen alle Chinezen in mijn coupe. Elke coupe is weer opgedeeld in hokjes van 6 bedden, twee keer drie boven elkaar met een klein tafeltje in de midden. In het gangpad staan nog een aantal krukjes. Omdat ik alleen reisde hadden ze me het bovenste bed toegewezen, en het valt nog niet mee om daar in te klimmen! Bovendien is er niet veel ruimte, ten eerste niet in de hoogte: liggen is de enige optie. En ten tweede niet in de breedte: Je kan niet eens een half rondje draaien... Het enige voordeel is dat je dicht tegen de airco aanligt, dus veel te warm werd het niet bovenin. De Chinezen maken van de trein echt een gezellig boel. Met zijn allen bij elkaar zitten om te praten, te kaarten, te lezen of natuurlijk te eten. Ze nemen echt de wereld aan snacks mee, en als buitenlander ben je ertoe gedwongen alles te proberen. Ze zijn echt ontzettend vriendelijk en gezellig. Helemaal als ze erachter komen dat je ook nog Chinees spreekt. Waar ze eerst een beetje raar naar me opkeken wilden ze ineens allemaal met me praten. Plotseling stond de halve trein rond mijn coupe. Dat was natuurlijk wel weer een goede oefening voor mijn Chinees. Veel meer dan heet (geen koud!) water is er in de trein niet te krijgen, iedereen neemt dus zijn bakje instant-noodles en theekruiden mee. Daar heb ik me ondertussen helemaal aan aangepast. Heet water, meer heb je dus ook niet nodig in China!
En dat was alleen nog maar de treinreis, eigenlijk moest het echte deel nog beginnen. Aangekomen in Xian werd ik opgepikt bij het treinstation door het hostel waar ik geboekt had. Bij inchecken in dit zeer sfeervolle en leuke hostel, kregen we een gratis bakje koffie en een bonnetje voor een gratis biertje voor je eerste avond. Deze geweldige service en overnachting in een heel behoorlijke kamer kostte maarliefst 2 euro! Goedkoper kan het absoluut niet, waar ze de winst vandaan halen? Een bakje koffie en biertje is namelijk al meer dan 2 euro…
De eerste dag heb ik de stad Xian bekeken. Een bijzondere stad, veel meer een Chinese stad dan Beijing, en de binnenstad is volledig ommuurd. De stad kun je echter in een dag wel bekijken, het meeste is op loopafstand van elkaar. Bijzonder is het moslimdistrict en de marktjes. De tweede dag ben ik met een groepje van het hostel naar de belangrijkste attractie van Xian geweest, hoewel nog een uur buiten de stad gelegen: Het terracottaleger. Het terracottaleger is heel indrukwekkend, al was het in mijn verwachtingen groter dan in werkelijkheid. Van de drie hallen is er maar een halve daadwerkelijk uitgegraven en gerestaureerd. De rest bestaat uit allemaal brokstukken (echt alles is compleet verwoest geweest) of er moet zelfs nog begonnen worden met graven. Het gaat nog tientallen jaren duren om alles uit te graven en de juiste stukken bij elkaar te zoeken. Het gerestaureerde deel is wel indrukwekkend om te zien, al die stenen soldaten op een rij.
’s Avonds was het alweer tijd om naar Shanghai door te reizen. Na weer een leuke treinreis kwam ik daar rond 12 uur ‘s middags aan. Het ideale van ’s nachts reizen is dat je ’s ochtends wakker wordt en je er al bijna bent! Shanghai is weer een compleet andere stad. Alles daar is net even groter en meer westers dan in Beijing. Dat begon al toen ik de metro instapte: ik hoefde hier niet te bukken voor de deur! Het voelt echter meer als een westerse stad dan een Chinese. In Shanghai ben ik drie dagen gebleven. Twee dagen heb ik de stad zelf bekeken en de derde dag heb ik de Expo bezocht. In China leeft die Expo echt enorm, geen idee hoeveel dat in Nederland eigenlijk in het nieuws is? Er waren in ieder geval ontzettend veel mensen, voor sommige landenpaviljoens stond bijna een twee uur lange rij. Hoewel volgens mij de meeste paviljoens van buiten ook mooier zijn dan vanbinnen. Vanbinnen valt er meestal niet heel erg veel te zien. Een paar dingen die typisch zijn voor dat land of plannen voor de toekomst, maar je bent er in een tiental minuten wel doorheen. Het Expo-park is wel mooi om van buiten te bekijken. Het is ontzettend groot, je kan er zo een dag rondlopen zonder ook maar ergens naar binnen te gaan. En de architectuur is vaak ook bijzonder. Het Nederlands paviljoen is ook bijzonder, waarschijnlijk vast wel eens over gelezen in het nieuws. Ik had nog net geluk dat ik naar binnen kon, want een tijdje later sloten ze het Nederlandse paviljoen om alles schoon te maken. De dag erna was namelijk de Holland day, met bezoek van Maxima en Willem-Alexander en een aantal andere BN-ers. Die middag heb ik in ieder geval Ali b nog gezien!
Na vijf dagen reizen was het ’s avonds weer tijd om de trein terug naar Beijing te nemen. Weer heel wat ervaringen rijker en nog maar tien dagen China voor de boeg kwam ik weer aan in Beijing. Ik kan zeker aanraden om alleen te reizen. Je ontmoet zoveel meer mensen als je niet in je eigen groepje bent en natuurlijk ben je niet van anderen afhankelijk…! Het weer zat niet heel erg mee, bijna geen zon gezien. Wel was het behoorlijk warm en vooral in Shanghai ontzettend vochtig. Nu terug in Beijing is het weer zomers warm. De laatste weken is het constant rond de dertig graden en schijnt de zon volop! Daar gaan we dus nog even van genieten, hoewel er wordt aangeraden om uit de zon te blijven en loopt iedereen ook daadwerkelijk met paraplu als bescherming.
Nu is het echt de laatste paar dagen in Beijing. Ondertussen afscheid genomen van de eerste personen, er staat nu bijna dagelijks een ‘laatste dinertje’ op het programma. Dit is dan ook het laatste verslag vanuit Beijing, maar neem nog geen afscheid van de site! Hoewel ik dan weer in Nederland zal zijn, zal ik nog een keer een verhaaltje plaatsen, want ook de laatste week staat nog boordevol gebeurtenissen. Zo is het nu niet meer helemaal zeker hoe ik terugkom in Nederland. Door de stakingen bij British Airways is het onzeker of mijn vlucht van Londen naar Amsterdam wel doorgaat. Momenteel staat hij op ‘cancelled’. Het is de laatste vlucht van de dag, dus misschien moeten we er nog een nachtje Londen achteraan plakken. In ieder geval: Kijk nog eens op http://www.mijnalbum.nl/Album=6E64BGLG voor mijn laatste reisfoto’s en alle andere foto’s van de afgelopen negen maanden.
Voor de laatste maal een groet uit Beijing en tot ziens in Nederland!