Ongewoon weekje

Het is maar net of je het leven in China gewoon kunt noemen, maar deze week was wel weer compleet anders dan anderen. Het begon al met de hevige sneeuwval van vorige week zondag. Het is zelfs wereldwijd in het nieuws geweest dat Beijing afgesloten was van de buitenwereld en dat er het meeste sneeuw lag in zo’n 60 jaar! Ook de temperatuur was het laagste sinds lange tijd, dus we maken hier wel weer wat extreems mee. Nou lag er ook wel behoorlijk wat sneeuw (40-50cm), maar volgens mij waren ze niet echt voorbereid op sneeuwval, zelfs de hoofdwegen wisten ze niet schoon te houden, en zo extreem was de sneeuwval nu ook weer niet! De temperatuur was in ieder geval wel heel erg laag. Overdag was de laagste gemeten temperatuur -16 graden. Een goede voorbereiding voor onze (hoogstwaarschijnlijk doorgaande) trip naar Harbin, waar het nu tussen -25 en -35 is… Maar goed, door de lage temperaturen hier in Beijing blijft de gevallen sneeuw ook nog wel een tijdje liggen. Ze hebben alles overal op hoge bulten geveegd aan de kant van de weg. Het is nu al dus ook al niet al te schone sneeuw meer, zeg maar zwart, en dat na 1 week. Ze zijn daardoor wel origineel aan het sneeuwruimen. Op de fiets met een grote bak erachter wordt een hele bult sneeuw erin geladen en in daarna in de dichtstbijzijnde put gegooid. Zo wordt de sneeuw dus langzaamaan verwerkt! Volgens mij stroomt hier in het riool trouwens warm water, er komt altijd stoom uit de putten omhoog, en het heeft natuurlijk weinig zin sneeuw in de put te gooien als het daar blijft liggen…
Onze school was deze week ook nog eens een complete chaos. Door de extreem lage temperatuur (of de Chinese bouwkwaliteiten?) was in het gebouw van onze school de waterleiding geëxplodeerd. Daardoor kwam onze verdieping, en naar het schijnt nog een aantal andere compleet onder water te staan. Voor zover je het kan geloven hebben mensen buiten het water uit het raam naar buiten zien komen! Maar goed, feit is dat toen we maandag op school kwamen de hele vloer doorweekt was en de isolatie eronder helemaal vervormd. Het rook op de een of andere manier ook nog behoorlijk naar vis en er was geen elektriciteit. Deze hele week was de school gesloten voor Chinese studenten, en ze hadden 2 lokalen, die nog enigszins gespaard waren gebleven voor ons ingericht. Ze zijn deze hele week bezig geweest de vloer te vervangen, en dat doen de Chinezen dus wel weer in een ongelooflijk tempo! En dat zonder moderne apparatuur, alles wordt met de hand gedaan. Zaterdag zou het weer klaar zijn, dus ik heb het eindresultaat nog niet gezien, maar dat zal ik maandag wel even beoordelen. Dit was natuurlijk ook een leuke binnenkomer voor de nieuwe studenten die deze week zijn aangekomen, een aantal hadden al uren vertraging met het vliegtuig door de hevige sneeuwval zondag en maandag, dan was het nog extreem koud en was er van de school weinig meer over. De groep studenten is dus in ieder geval weer aardig uitgebreid (met vooral Spaanstaligen) en dat is altijd leuk.
Verder was deze week best wel even weer wennen aan het alleen zijn in Beijing. Na 10 dagen bij familie te hebben doorgebracht in een behoorlijk Nederlands ritme was het toch wel weer even apart om alleen te zijn. Maar ik ben nu helemaal weer terug in het juiste ritme en het bevalt me nog steeds uitstekend. We gaan alweer richting de vier maanden en dan zijn we zowat alweer op de helft! Maar niet al te snel op de feiten vooruitlopen, er staat nog genoeg op het progamma. Er zijn zelfs deze week nog een aantal kerstkaarten binnengestroomd, nu is het toch wel een bijzonder groot aantal geworden. Ook weer een motivatie om door te gaan met het schrijven van stukjes.
Dan waren er nog wat klachten over de link van mijn foto-site, bij dezen probeer ik het weer even opnieuw. Lukt het niet, dan gewoon de hele regel kopiëren en plakken in de webbalk!

http://www.mijnalbum.nl/Album=6E64BGLG

Oant Sjen