Terug naar Beijing
Door: Michiel
Blijf op de hoogte en volg Michiel
03 Maart 2015 | China, Peking
Welkom terug op mijn weeninginbeijing reisblog! Na een stilte van bijna vijf jaar zal ik proberen de draad hier weer opnieuw op te pakken. Sinds ruim een week ben ik namelijk weer terug in Beijing, de stad waar ik enkele jaren geleden ook lange tijd heb gewoond. Destijds ging ik naar een talenschool, als invulling van een tussenjaar voor ik in Nederland zou gaan studeren. Inmiddels heb ik mijn studie Internationale Betrekkingen in Nederland bijna afgerond. Voor de invulling van de laatste paar studiepunten bestond er echter nog de kans om een uitwisseling te doen aan een Aziatische universiteit. Daarom ben ik ditmaal opnieuw afgereisd naar Beijing om daar de komende vijf maanden te studeren aan de Tsinghua Universiteit. De komende tijd zal ik enkele vakken volgen en tegelijkertijd aan mijn Masterscriptie werken. Daarnaast zal ik ook mijn best doen om mijn lang vergeten kennis van het Chinees weer een beetje op te frissen.
Na de eerste week, die dankzij het Chinees nieuwjaar vooral bestond uit vrije dagen, voelt het wonen in China alweer bijna als vanouds. Het lijkt er zowaar op dat er in de hoofdstad van het snel moderniserende China bijna niks veranderd is. De restaurantjes, kroegjes, winkeltjes en natuurlijk de toeristische trekpleisters, alles lijkt nog hetzelfde. Zelfs een aantal vrienden van mijn talenschool van vijf jaar geleden zijn ook weer in Beijing. De komende tijd zal ik echter niet heel veel in het voor mij bekende deel van Beijing komen, aangezien het op bijna een uur reizen van de universiteit ligt. Genoeg tijd voor nieuwe ervaringen dus!
De eerste week bestond naast het feest der herkenning vooral uit het regelen van een aantal essentiële zaken zoals een kamer op de campus, de inschrijving bij de universiteit en inschrijving voor vakken en het verkrijgen van een telefoonnummer en internetaansluiting. Dat klinkt in eerste instantie niet al te ingewikkeld, maar bijna elke stap verliep ronduit stroef. Onduidelijke informatie en gesloten kantoren wegens de vakantie waren eerder regel dan uitzondering. Maar met het nodige geduld komt alles uiteindelijk, al dan niet naar tevredenheid, op zijn pootjes terecht.
Deze week zijn de college's dan ook officieel van start gegaan en is de campus vol gestroomd met alle studenten. Er studeren zo'n 25.000 studenten aan deze universiteit waarvan het grootste deel ook op de campus woont. De campus is dan ook bijna 400 hectare groot. Voor de bijna 2.000 buitenlandse studenten is er een speciale behandeling. Zo zijn er appartementsgebouwen speciaal voor buitenlandse studenten, onder meer met privékamers. De meeste Chinezen moeten hun kamer echter delen met 5 anderen. Toch vind je ook nog een flink aantal Chinezen in 'onze' gebouwen. Deze hebben zich met een buitenlands paspoort aangemeld als internationale student om zo de moordende concurrentie voor een plekje aan deze prestigieuze universiteit te kunnen omzeilen. Ik begin me af te vragen of Chinese ouders daadwerkelijk bewust naar het buitenland gaan om daar een kind te krijgen (met buitenlands paspoort) zodat hun kinderen later toegang hebben tot de beste universiteiten. Mijn studentenkamer is overigens prima. Ingericht met de basisbehoeften en ik heb de luxe van een eigen douche en wc. Wel zo handig wanneer je rekening moet houden met een schema van slechts 8 uren warm water per dag (7-9, 15-17 & 20-24). Koken is in het hele gebouw niet mogelijk, maar over de hele campus zijn grote kantine's waar je voor minder dan een euro uitstekend kunt eten.
Tijdens de college uren gaat iedereen op de fiets richting een van de zes lesgebouwen op de campus. Aangezien deze allemaal dicht bij elkaar staan levert dit een enorme stoet aan studenten op waarbij chaos troef is. In Groningen wil die ene sloom fietsende en slingerende Chinees op een kinderfietsje nog al eens voor chaos zorgen, laat staan dat je met duizenden tegelijk richting college moet fietsen. Verkeersregels gelden dan ook niet, of worden in elk geval volledig genegeerd.
Ik volg college's van de master International Relations, een studie die hier volledig in het Engels wordt gegeven. De groep bestaat uit louter internationale studenten, zo'n 35 personen uit een goede 20 verschillende landen. Duitsers en Amerikanen vertegenwoordigen de grootste groep, maar daarnaast komt er ongeveer uit alle regio's van de wereld wel een student. Van Colombia tot Myanmar en Uzbekistan tot Nederland. De indeling van de college's is redelijk vergelijkbaar met de Nederlandse opzet, hoewel de Taiwanese docent van het vak 'Democratie en China' er geheel zijn eigen draai aan geeft. Zo vreest hij ervoor dat de Universiteit zijn lessen met argusogen volgt aangezien zijn vak controversieel zou zijn en raad hij ons aan alleen Engels te spreken zodat 'de controleurs' niet alles kunnen verstaan. Verder zijn er op diverse manieren bonuspunten te verdienen voor je cijfer, onder meer door te voorspellen wat je gaat halen aan het eind van het semester. Degene die er het dichtst bij zit krijgt maar liefst een halve punt bonus. Dit is echter meer een weerspiegeling van zijn stijl dan van de Chinese manier van lesgeven.
Tot zover de eerste update van mijn tweede reis in China. Er is in elk geval al weer voldoende te schrijven over het leven hier. Tot snel!
Na de eerste week, die dankzij het Chinees nieuwjaar vooral bestond uit vrije dagen, voelt het wonen in China alweer bijna als vanouds. Het lijkt er zowaar op dat er in de hoofdstad van het snel moderniserende China bijna niks veranderd is. De restaurantjes, kroegjes, winkeltjes en natuurlijk de toeristische trekpleisters, alles lijkt nog hetzelfde. Zelfs een aantal vrienden van mijn talenschool van vijf jaar geleden zijn ook weer in Beijing. De komende tijd zal ik echter niet heel veel in het voor mij bekende deel van Beijing komen, aangezien het op bijna een uur reizen van de universiteit ligt. Genoeg tijd voor nieuwe ervaringen dus!
De eerste week bestond naast het feest der herkenning vooral uit het regelen van een aantal essentiële zaken zoals een kamer op de campus, de inschrijving bij de universiteit en inschrijving voor vakken en het verkrijgen van een telefoonnummer en internetaansluiting. Dat klinkt in eerste instantie niet al te ingewikkeld, maar bijna elke stap verliep ronduit stroef. Onduidelijke informatie en gesloten kantoren wegens de vakantie waren eerder regel dan uitzondering. Maar met het nodige geduld komt alles uiteindelijk, al dan niet naar tevredenheid, op zijn pootjes terecht.
Deze week zijn de college's dan ook officieel van start gegaan en is de campus vol gestroomd met alle studenten. Er studeren zo'n 25.000 studenten aan deze universiteit waarvan het grootste deel ook op de campus woont. De campus is dan ook bijna 400 hectare groot. Voor de bijna 2.000 buitenlandse studenten is er een speciale behandeling. Zo zijn er appartementsgebouwen speciaal voor buitenlandse studenten, onder meer met privékamers. De meeste Chinezen moeten hun kamer echter delen met 5 anderen. Toch vind je ook nog een flink aantal Chinezen in 'onze' gebouwen. Deze hebben zich met een buitenlands paspoort aangemeld als internationale student om zo de moordende concurrentie voor een plekje aan deze prestigieuze universiteit te kunnen omzeilen. Ik begin me af te vragen of Chinese ouders daadwerkelijk bewust naar het buitenland gaan om daar een kind te krijgen (met buitenlands paspoort) zodat hun kinderen later toegang hebben tot de beste universiteiten. Mijn studentenkamer is overigens prima. Ingericht met de basisbehoeften en ik heb de luxe van een eigen douche en wc. Wel zo handig wanneer je rekening moet houden met een schema van slechts 8 uren warm water per dag (7-9, 15-17 & 20-24). Koken is in het hele gebouw niet mogelijk, maar over de hele campus zijn grote kantine's waar je voor minder dan een euro uitstekend kunt eten.
Tijdens de college uren gaat iedereen op de fiets richting een van de zes lesgebouwen op de campus. Aangezien deze allemaal dicht bij elkaar staan levert dit een enorme stoet aan studenten op waarbij chaos troef is. In Groningen wil die ene sloom fietsende en slingerende Chinees op een kinderfietsje nog al eens voor chaos zorgen, laat staan dat je met duizenden tegelijk richting college moet fietsen. Verkeersregels gelden dan ook niet, of worden in elk geval volledig genegeerd.
Ik volg college's van de master International Relations, een studie die hier volledig in het Engels wordt gegeven. De groep bestaat uit louter internationale studenten, zo'n 35 personen uit een goede 20 verschillende landen. Duitsers en Amerikanen vertegenwoordigen de grootste groep, maar daarnaast komt er ongeveer uit alle regio's van de wereld wel een student. Van Colombia tot Myanmar en Uzbekistan tot Nederland. De indeling van de college's is redelijk vergelijkbaar met de Nederlandse opzet, hoewel de Taiwanese docent van het vak 'Democratie en China' er geheel zijn eigen draai aan geeft. Zo vreest hij ervoor dat de Universiteit zijn lessen met argusogen volgt aangezien zijn vak controversieel zou zijn en raad hij ons aan alleen Engels te spreken zodat 'de controleurs' niet alles kunnen verstaan. Verder zijn er op diverse manieren bonuspunten te verdienen voor je cijfer, onder meer door te voorspellen wat je gaat halen aan het eind van het semester. Degene die er het dichtst bij zit krijgt maar liefst een halve punt bonus. Dit is echter meer een weerspiegeling van zijn stijl dan van de Chinese manier van lesgeven.
Tot zover de eerste update van mijn tweede reis in China. Er is in elk geval al weer voldoende te schrijven over het leven hier. Tot snel!
-
03 Maart 2015 - 15:00
Mem:
Het eerste wat ik vandaag bij thuiskomst deed: kijken of de blog erop stond. En JA! Een prachtig verhaal. Zó leuk om al die details te lezen. Succes!
-
03 Maart 2015 - 16:44
Heit:
Ik ook direct bij thuiskomst gelezen. Al interessant om te lezen. Zijn nu al benieuwd naar het volgende verhaal!
-
03 Maart 2015 - 17:30
Pake Wim En Beppe Joke:
Wat fijn Michiel dat we je weer kunnen volgen, we wensen je veel succes en een goede tijd daar
Wij zijn ook al benieuwd naar het volgende verhaal -
03 Maart 2015 - 18:03
Zus En Zwager:
Ook wij hebben het gelezen! Aangezien de hele familie reageert, konden wij dit niet laten ;) -
03 Maart 2015 - 21:16
Anneloes:
Leuk om je zo te volgen!
Succes daar!!
-
04 Maart 2015 - 07:15
Alida:
Ook wij gaan je weer volgen, veel success!
-
14 Maart 2015 - 16:00
Wilfred, Gerrie En De Kids:
Ha die Michiel!
Wat leuk om te lezen wat je allemaal al wel niet hebt gerealiseerd en gedaan! Super, wij hopen dat je geniet en ontzettend veel beleefd. Veel succes en de groeten van ons allen!!! -
18 Maart 2015 - 19:15
Tante Hettie:
Ook ik ga je volgen. En T.M,G en N ook op de hoogte houden. Veel succes!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
